söz konusu aşk olunca nasıl da hepimiz hemen çocuklaşıyoruz. bir çocugun bitirmekten korktuğu şekeri gibi ne kadar kendimizi sakınırsak nasıl da o kadar büyük bir şiddetle atılıyoruz sonunda dayanamayıp. saklanacağımız kaleler, ördüğümüz duvarları ne kadar acı çekmek pahasına olursa olsun nasıl da yıkıp, hayal bile edemeyeceğimiz riskler alıyoruz. düzen kurup denge içinde yaşamak için harcadığımız bir ömrü ne kadar da çabuk feda ediyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder